kendi+bana katlanacak birini nasıl bulurum ki?
zamanında deli akan kan durmaya başladıkça anlaşılıyor demek ki bu,
bir zamanlar bir akbil, bir jöle, bir beyaz adidas ile dünyayı kurtaracağımı sanarken,
işler değişiyor birden,
öğrencilik bitiyor, akbil külfet oluyor,
saçlar gidiyor, jöle komik duruyor,
beyaz gidiyor, kir pas kalıyor.
ben, kel kafam, bitik akbil, kirli paslı bir ayakkabı;
diyorum ya ben bile bazen - ne bazeni lan yalan söyleme - çoğu zaman,
kendime katlanamazken,
nasıl bulurum kendi + bana katlanacak birini?
gerçekçi olup imkansızı isteyim desem,
artık solcu da değilim ki.
3 yorum:
bayıldım..
saol :)
kendine katlanmak en büyük külfetken bazen, bir başkasına katlanabilir miyim diye düşünüyor insan. ve tam da o anda çalıyor kapıyı aşk. ve ne kendin ne başkası o kadar ağır gelmiyor artık...
Yorum Gönder