beklemek

ilk başta babanın erbezinden çıkmayı beklersin,
sonrasında anne rahmine girmeyi,
sonrasında döllenmenin bitmesini,
9 ay 10 gün boyunca doğmayı,
doğduğun gün doymayı,
ayakların çözülünceye kadar yürümeyi, dilin çözülünceye kadar konuşmayı beklersin.

okula gitmeye başlayınca önce servisi, sonra otobüsü beklemeye başlarsın,
okula varınca dersin başlamasını, başlayınca da bir an önce bitmesini.

sonra bir kıza aşık olup onu beklemeye başlarsın.
ilk başta sana aşık olmasını, daha sonrasında sana açılmasını, senin ona açılmanı, ilk buluşmayı, ilk öpüşmeyi, ilk sevişmeyi, ilk ayrılığı beklersin.

daha sonrasında o biter hayatının aşkını beklersin.
o seni bulur ve erbezlerinde yeni bir bekleyen tüm bu beklediklerini beklemek üzere beklemeye başlar.
o bekleyen senin zamanında beklediklerini beklemeye başladıkça sen ölümü beklemeye başlarsın.
taa ki o bekleyenin erbezlerinde bekleyen yeni bir bekleyiciyi bir kez görebilmek için.

işte hayattır bu.
tüm bu beklemeye verilen ad.